പുഞ്ചിരി മുഖമുദ്രയാക്കിയ പി എൻ ഉമ്മൻ തരകൻ സാർ 

പുഞ്ചിരി മുഖമുദ്രയാക്കിയ പി എൻ ഉമ്മൻ തരകൻ സാർ 

അനുസ്മരണം | റവ. ജോർജ് മാത്യു പുതുപ്പള്ളി

ലുവ പോളച്ചിറയ്ക്കൽ പടിഞ്ഞാറെ വീട്ടിൽ ഡോ. പി എൻ ഉമ്മൻ തരകൻ സാറിനെ ഞാൻ പരിചയപ്പെടുന്നത് മുപ്പത് വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപാണ്. എപ്പോഴും ചിരിച്ചുകൊണ്ടല്ലാതെ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടിട്ടില്ല. 'എങ്ങനെ ഒരു വ്യക്തിക്ക് എപ്പോഴും പ്രസന്നവദമായ മുഖത്തോടെ ഇപ്രകാരം ജീവിക്കുവാൻ കഴിയും ?' എന്നോർത്ത് ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ആ പുഞ്ചിരി ഇനിയില്ല. അത് ഈ ഭൂമുഖത്തു നിന്ന് കഴിഞ്ഞ ദിവസം എന്നന്നേക്കുമായി മാഞ്ഞുപോയി.

കാലിക്കറ്റ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ സൈക്കോളജി പ്രഫസറായിട്ടാണ് അദ്ദേഹം റിട്ടയർ ചെയ്തത്. ഞങ്ങൾ വിശ്വാസജീവിതം തെരഞ്ഞെടുത്ത സമയത്ത് ആലുവയിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭവനത്തിൽ നടന്നിരുന്ന പ്രാർത്ഥനയിലും ആരാധനയിലും ബൈബിൾ ക്‌ളാസിലും സ്ഥിരമായി പോയി സംബന്ധിക്കുമായിരുന്നു. ആ സമയത്ത് ഞങ്ങൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്ദർശിച്ചിരുന്ന ആത്മീയഭവനവും തരകൻ സാറിന്റെയായിരുന്നു.

മന:ശാസ്ത്രം ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന എനിക്ക് തരകൻ സാറുമായുള്ള സംസാരം വളരെയേറെ ഹർഷാത്മകമായി തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. അക്കാലത്ത് ഞാനുമായി ആത്മീയവിഷയങ്ങൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ പങ്കുവച്ചിരുന്ന വ്യക്തികളിലൊരാളും പ്രിയപ്പെട്ട തരകൻ സാറായിരുന്നു. 

രണ്ട് തരകൻ സാറുമാരാണ് എന്റെ ജീവിതത്തെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഒന്ന്, എന്നെ അക്ഷരങ്ങളുടെ ലോകത്തേക്ക് കൈപിടിച്ചുയർത്തിയ എന്റെ ഗുരുഭൂതൻ പ്രശസ്ത സാഹിത്യകാരൻ പ്രഫസർ ഡോ. കെ എം തരകൻ സാർ, രണ്ട്, വിശ്വാസജീവിതത്തിന്റെ ആത്മീയ മർമങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യാൻ ഒരുപാട് സമയം എനിക്കൊപ്പം സമയം ചെലവഴിച്ചിട്ടുള്ള ഡോ. പി എൻ ഉമ്മൻ തരകൻ സാർ.

കോട്ടയം ബസേലിയോസ്‌ കോളജിൽ ഞാൻ പ്രീഡിഗ്രി വിദ്യാർത്ഥിയായിരിക്കുമ്പോൾ മുതൽ മലയാള മനോരമ വീക്കിലിയിൽ സ്ഥിരമായി എന്നെക്കൊണ്ട് ലേഖനങ്ങൾ എഴുതിച്ച് പ്രോത്സാഹനം നൽകിയ മഹാനുഭാവനായിരുന്നു പുത്തൻകാവ് മാത്തൻ തരകന്റെ മകനായിരുന്ന പ്രഫസർ ഡോ. കെ എം തരകൻ. എനിക്ക് എല്ലാ വൈദികപട്ടങ്ങളും നൽകിയ ഓർത്തഡോക്സ് സഭയിലെ ഡോ. പൗലൊസ് മാർ ഗ്രീഗോറിയോസ് മെത്രാപ്പൊലീത്തയുടെ ആത്മമിത്രമായിരുന്നു പ്രഫസർ ഡോ. കെ എം തരകൻ. സാധാരണ ഗതിയിൽ ആരും ഒരിക്കലും നൽകാത്ത സാഹിത്യ പ്രോത്സാഹനമാണ് തരകൻ സാർ എനിക്കു നൽകിയത്. ആ പ്രോത്സാഹനം അദ്ദേഹം റിട്ടയർ ചെയ്യുന്ന നാൾവരെ തുടർന്നു. 

മലയാള മനോരമ വീക്കിലിയിൽ ഞാൻ എഴുതിയ ലേഖനങ്ങൾ 'അറിവിന്റെ ദീപശിഖ' എന്ന പേരിൽ ദീപിക ബുക്ക് ഹൗസ് പുസ്തകമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ഒരു ദിവസം ഉച്ചയൂണു കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ വീട്ടിൽ അൽപനേരം മയങ്ങുമ്പോൾ കെ എം തരകൻ സാർ എന്നെ വിളിച്ചു സംസാരിക്കുന്നതു ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടു. 'അച്ചോ, ഞാൻ പോകുകയാണ്, ഇനി ഭൂമിയിൽ നാം തമ്മിൽ കാണില്ല' എന്ന് അദ്ദേഹം സ്വപ്നത്തിൽ എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഉറക്കത്തിൽനിന്നും ചാടിയെണീറ്റു. താമസിയാതെ എന്റെ പ്രിയ സുഹൃത്ത് പ്രശസ്ത കഥാകൃത്ത് ശ്രീ ബാബു കുഴിമറ്റം എന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു : അച്ചോ, നമ്മുടെ കെ എം തരകൻ സാർ പോയി.'

തരകൻ സാറുമായുള്ള ആത്മബന്ധത്തെപ്പറ്റി ഞാനാണ് 'മാതൃഭൂമി' ആഴ്ചപ്പതിപ്പിൽ അനുസ്മരണലേഖനം എഴുതിയത്.

പിന്നീട് ഞാൻ പരിചയപ്പെട്ട ആലുവയിലെ പി എൻ ഉമ്മൻ തരകൻ സാറാണ് കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഈ ഭൂമിയിൽനിന്നും കടന്നുപോയത്. ഇവർ തമ്മിൽ കുടുംബപരമായ എന്തെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നോ എന്ന് എനിക്ക് അറിഞ്ഞുകൂടാ. ഇരുവരും എനിക്ക് പിതൃതുല്യരായിരുന്നു. നമ്മെ സ്നേഹിക്കുന്ന പലരും ഓരോ ദിവസം കഴിയുന്തോറും നമ്മെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഒരാൾ സെക്കുലർ മേഖലയിൽ എന്റെ ഗുരുവരായിരുന്നുവെങ്കിൽ മറ്റൊരാൾ ആത്മീയമേഖലയിൽ എന്റെ വഴികാട്ടിയായിരുന്നു. രണ്ട് തരകൻ സാറന്മാരും ഇനി എന്റെ ഓർമ്മയിൽമാത്രം.

പി എൻ ഒ തരകൻ സാറിന്റെ ഭവനത്തിൽ മിക്കവാറും പ്രാർത്ഥനകൾ നടന്നിരുന്നു. ആറും രണ്ടും വയസുണ്ടായിരുന്ന എന്റെ മക്കളെയും കൊണ്ട് ഞാനും സാലിയും സ്ഥിരമായി അവിടെ പോയിരുന്നു. സാറിന്റെ പ്രിയതമ ഗ്രേസി ആന്റി ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു അമ്മയെപ്പോലെയായിരുന്നു. സാറിന്റെ മകൻ എബി ഉമ്മൻ തരകൻ പിന്നീട് കൊച്ചി 'എക്സോഡസ്' സഭയിലെ (Exodus Church) സീനിയർ പാസ്റ്ററായി മാറി. ഞങ്ങൾ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ കാണാറുണ്ട്. അന്നത്തെ ആത്മീയബന്ധം ഏറെ ഊഷ്മളമായിരുന്നു. അതൊക്കെ ഇടക്കിടെ അറിയാതെ മനസിൽ കടന്നു വരാറുണ്ട്.

തരകൻ സാർ സുഖമില്ലാതെ വിശ്രമിക്കുകയാണെന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നു. ഞാനും സാലിയും അമേരിക്കയിലേക്കു വരുന്നതിനു മുമ്പ് അദ്ദേഹത്തെ ഒന്നു പോയിക്കാണണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ തിരക്കിനിടയിൽ സാധിക്കാതെ പോയതിൽ കടുത്ത ദുഃഖമുണ്ട്. തീർച്ചയായും നിത്യതയിൽ തരകൻ സാറിനെ ഞങ്ങൾ കണ്ടുമുട്ടും. അന്നും പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് 'പുതുപ്പള്ളി അച്ചോ, എപ്പോൾ എത്തി' എന്ന് എന്നോടു ചോദിക്കുന്ന തരകൻ സാറിനെ ഞാൻ ഭാവനയിൽ കാണുന്നു. ദുഃഖത്തിലായിരിക്കുന്ന പ്രിയ ഗ്രേസി ആന്റിയെയും മക്കളെയും സമാധാനപ്രഭുവായ യേശുകർത്താവ് ആശ്വസിപ്പിക്കട്ടെ.