മുറിവ് ഉണങ്ങാത്ത മണിപ്പൂർ; കലാപം ആരംഭിച്ചിട്ട് ഇന്ന് ഒരു വർഷം

മോൻസി മാമ്മൻ തിരുവനന്തപുരം

രാജ്യത്തിന്റെ വടക്കു കിഴക്കന്‍ സംസ്ഥാനമായ മണിപ്പൂരിലെ വംശീയ സംഘര്‍ഷങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് ഒരാണ്ട് പിന്നിടുകയാണ്. കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷം മെയ് മൂന്നിന് പൊട്ടിപുറപ്പെട്ട ആക്രമങ്ങള്‍ ഒരു വര്‍ഷത്തിനു ശേഷവും തുടരുകയാണ്. രാജ്യത്തിന്റെ ചരിത്രത്തിലോ, സ്വാതന്ത്രാനന്തര കാലഘട്ടത്തിന് ശേഷമോ ഇത്രയധികം കാലം നീണ്ടുനിന്ന ഒരു കലാപവും ഉണ്ടായിട്ടില്ല.

സമാധാനവും സന്തോഷവും എന്തെന്ന്  മണിപ്പൂരിലെ ജനങ്ങൾ അവസാനമായി കണ്ടിട്ട് ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞു. ഇന്ത്യയുടെ വടക്കുകിഴക്കൻ ഭാഗത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ശാന്തമായ മലയോര സംസ്ഥാനം 2023 മെയ് 3 മുതൽ അക്രമങ്ങളുടെ ഒരിടമായി മാറ്റപ്പെട്ടു , ആയിരക്കണക്കിന് ആളുകൾ പലായനം ചെയ്യപ്പെട്ടു, നൂറുകണക്കിന് ആളുകൾ കൊല്ലപ്പെടുന്നു, നിരവധി പേരെ കാണാതായി. മണിപ്പൂരിലെ ഒരു വർഷത്തെ അക്രമം ആളുകൾക്ക് അവരുടെ ബിസിനസുകൾ, വീടുകൾ, സ്വത്തുക്കൾ, പ്രിയപ്പെട്ടവർ എന്നിവ നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയും അക്രമികളിൽ നിന്ന് സാധാരണ നിലയിലേക്ക് മടങ്ങാനുള്ള അവസരം തട്ടിയെടുക്കുകയും ചെയ്തു.

സർക്കാർ കണക്കുകൾ പ്രകാരം 200-ലധികം ആളുകൾ കൊല്ലപ്പെടുകയും നൂറുകണക്കിന് ആളുകൾക്ക് പരിക്കേൽക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്, എന്നാൽ മണിപ്പൂരിൽ നിന്നുള്ള നിന്നുള്ള റിപ്പോർട്ടുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് അതിക്രമങ്ങൾ അതിനേക്കാൾ വ്യാപകമാണെന്നാണ്. മതപരവും വംശീയവുമായ രീതിയിൽ വിഭജിക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞ ഒരു സംസ്ഥാനത്ത്, രണ്ട് സമുദായങ്ങളുടെ-മെയ്‌തീസ്, കുക്കി-സോ ഗോത്രങ്ങളുടെ-ഭൂമിയെക്കുറിച്ചുള്ള അവകാശവാദങ്ങളും പ്രതിവാദങ്ങളുമാണ് അക്രമത്തിന് പിന്നിൽ.

കുക്കികളുടെ 292 വില്ലേജുകള്‍ തീയിട്ടു നശിപ്പിച്ചത് രണ്ട് ദിവസം കൊണ്ടായിരുന്നു. 4550 ലധികം വീടുകള്‍, 357 കൃസ്ത്യന്‍ ചര്‍ച്ചുകള്‍, എല്ലാം തന്നെ 5000. 200 ലധികം പേരെയാണ് കൊന്നൊടുക്കിയത്. 800 പേരെ കാണാതായി 40000 ല്‍ അധികം പേര്‍ അഭയാര്‍ഥികളായി അന്യ സംസ്ഥാനങ്ങളിക്ക് ഓടിപ്പോയി. 50000 ല്‍ അധികം പേര്‍ സര്‍വ്വവും നഷ്ടപ്പെട്ട് ദൂരിതാശ്വാസ ക്യാമ്പുകളില്‍ അഭയം തേടി. എന്നിട്ടും ഒടുങ്ങാതെ ഇപ്പോഴും ആക്രമം തുടരുകയാണ്. കലാപം വളരെ ആസൂത്രിതമായിരുന്നു കുക്കികളെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യാനുള്ള മെയ്‌തേയ് തീവ്രവാദികളുടെ എല്ലാ നീക്കങ്ങള്‍ക്കും സര്‍ക്കാര്‍ പിന്തുണ ലഭിച്ചു. നിരവധി പേരെ കൊന്നൊടുക്കിയതിന് പുറമെ ആയിരക്കണക്കിന് വാഹനങ്ങള്‍ക്ക് തീയിട്ടു. സ്ത്രീകളെ വിവസ്ത്രയായി ആള്‍ക്കൂട്ടങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നിലൂടെ നടത്തി. നിരവധി സ്ത്രീകള്‍ ബലാത്സംഗത്തിനിരകളായി.

ജനസംഖ്യയുടെ 53 ശതമാനം വരുന്ന മെയ്തേയ് സമുദായത്തെ സംസ്ഥാനത്ത് പട്ടികവർഗ (എസ്ടി) പട്ടികയിൽ ഉൾപ്പെടുത്താൻ ശുപാർശ ചെയ്തുകൊണ്ടുള്ള കഴിഞ്ഞ വർഷം മാർച്ചിലെ ഹൈക്കോടതി ഉത്തരവാണ് അക്രമത്തിന് കാരണമായത്.

പ്രതിഷേധം ശക്തമായി, ഏപ്രിൽ 27 ന് ബിരേൻ സിംഗ് ചുരാചന്ദ്പൂർ സന്ദർശിക്കുന്നതിന് ഒരു ദിവസം മുമ്പ്, അദ്ദേഹം ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യാൻ പോവുകയായിരുന്ന ജിമ്മിന് തീയിട്ടു. കർഫ്യൂവും ഇൻ്റർനെറ്റ് ഷട്ട്ഡൗണും പിന്നാലെ. മണിപ്പൂരിലെ ഓൾ-ട്രൈബൽ സ്റ്റുഡൻ്റ്സ് യൂണിയൻ (ATSUM) സംഘടിപ്പിച്ച ട്രൈബൽ സോളിഡാരിറ്റി മാർച്ചിൽ 60,000 ത്തോളം ആളുകൾ പങ്കെടുത്തതിനെ തുടർന്ന് സംഘർഷം കൂടുതൽ രൂക്ഷമായി.

ഇത് ദേശീയ ശ്രദ്ധ നേടി, മത്സരാധിഷ്ഠിത വിവരണങ്ങളുടെ ഒരു യുദ്ധക്കളമായി മാറി, മെയ്റ്റീസ്, കുക്കി-സോ ഗോത്രങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ഭിന്നത കൂടുതൽ ആഴത്തിലാക്കി. അക്രമം ഇംഫാൽ, ചുരാചന്ദ്പൂർ എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിന്ന് ഇംഫാൽ താഴ്‌വരയുടെ പെരിഫറൽ മേഖലകളിലേക്കും മാറി, ഇരുപക്ഷവും തീവ്രമായ വെടിവെപ്പിലേക്കും പതിയിരുന്ന് ആക്രമണത്തിലേക്കും നീങ്ങി.

മെയ്തികളും കുക്കികളും ഇപ്പോൾ ഒരു വർഷമായി പോരാടുകയാണ്, രണ്ട് സമുദായങ്ങളും വംശീയമായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, ഓരോരുത്തരും മറ്റേത് ആധിപത്യമുള്ള മേഖലകളിലേക്ക് പോകുന്നില്ല. ഇപ്പോൾ "സെൻസിറ്റീവ് സോണുകൾ" എന്നറിയപ്പെടുന്ന സ്ഥലങ്ങളിൽ കേന്ദ്ര സേനകൾ അവർക്കിടയിൽ നിലകൊള്ളുന്നു, കൂടുതലും മലനിരകളിൽ. ഇന്ന് മണിപ്പൂരില്‍ കരിഞ്ചന്തയും കൊള്ള വിലയും വ്യാപകമാണ്. 

ഇന്ത്യാ-മ്യാന്‍മാര്‍ അതിര്‍ത്തിയായ മൊറെ ഭക്ഷ്യ- മരുന്ന് ക്ഷാമത്തിന്റെ പിടിയിലാണ്. ഈ പ്രദേശത്തേക്ക് ആവശ്യവസ്തുക്കള്‍ എത്തിക്കാന്‍ മെയ്‌തേയ്കള്‍ അനുവദിക്കുന്നില്ല. മാ വിഹാര ഭൂമിയായ കുരാചന്ദ്പൂരിലേക്ക് ആവശ്യവസ്തുക്കള്‍ എത്തിക്കുന്നത് മിസോറാം സംസ്ഥാനം വഴിയാണ്. ഇതിനിടയില്‍ കുക്കികള്‍ തങ്ങള്‍ക്ക് സ്വയം ഭരണം വേണമെന്ന ആവശ്യവുമായി രംഗത്തുണ്ട്. ഇനയൊരിക്കലും മെയ്തേയ്കളുമൊന്നിച്ചുള്ള ജീവിതം അവര്‍ ആരും ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. അത്രയധികം കിരാത നടപടികളാണ് മെയ്‌തേയ്കള്‍ അവരോട് കാണിച്ചത്. സംഘര്‍ഷവും, കലാപങ്ങളും ഒരു വര്‍ഷം പിന്നിടുമ്പോഴും കേന്ദ്ര സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാറുകള്‍ ഇതെല്ലാം കണ്ടില്ലെന്ന് നടിക്കുകയാണ്. തങ്ങളെ രക്ഷിക്കാന്‍ മറ്റൊരു രക്ഷകന്‍ വരാതിരിക്കില്ല എന്ന പ്രാര്‍ഥനയിലാണ് ഗോത്രവര്‍ഗ ജനതയും.

കലാപത്തിൻ്റെ ഒരുവര്‍ഷം തികയുമ്പോഴും ജനങ്ങള്‍ ഭീതിയിലാണ്. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ജനാധിപത്യ പ്രകിയയെന്നഭിമാനിക്കുന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പിലൂടെ നാം കടന്നുപോകുമ്പോള്‍ മണിപ്പൂരികള്‍ ആ ചോദ്യം ആവര്‍ത്തിക്കുന്നു, ഞങ്ങള്‍ ഈ രാജ്യത്തിന്‍റെ ഭാഗമല്ലേ ? ഞങ്ങളുടെ ജനാധിപത്യ അവകാശങ്ങളും മനുഷ്യാവകാശങ്ങളും സംരക്ഷിക്കാനുള്ള ബാധ്യത തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട സര്‍ക്കാരുകള്‍ക്കില്ലേ ?